خواهان:آقای ....... فرزند .....با وکالت ..... فرزند .... به نشانی هریس جنب دادگستری
خوانده:آقای ..... فرزند .... به نشانی تهران،......
خواسته: تقاضای صدور حکم بر تایید انفساخ معامله موضوع قرارداد شماره ..... مورخه 16/10/1401 به لحاظ تخلف از شرط به انضمام هزینه دادرسی و حق الوکاله
گردشکار:
خواهان دادخواستی با وکالت آقای ..... به خواسته فوق به طرفیت خوانده در مورخه 17/03/1402 تقدیم داشته که با توجه به موافقتنامه مستقل داوری وطبق ماده هفت قرارداد معنونه ، اینجانب را بعنوان داور تعیین نموده و ضمن احراز صلاحیت و قبول داوری پس از ثبت و اجرای تشریفات قانونی،تعیین وقت رسیدگی و ابلاغ نسخه ثانی دادخواست و ضمائم به خوانده ،جلسه دادرسی تشکیل و پرونده کلاسه.......تحت نظر قرار دارد. بدین شرح کهخواهان یک قطعه زمین کشاورزی از پلاک ثبتی .... اصلی واقع در بخش ثبتی .... تبریز را در مورخه ...... به خوانده فروخته است حسب مندرجات قسمت توضیحات مبایعه نامه طرفین چنین توافق و شرط نمودند که با پاس نشدن هر یک از چک ها و عمل ننمودن به تعهدات خود قرارداد باطل و سی درصد کل ثمن معامله به عنوان خسارت به فروشنده پرداخت خواهد شد با عنایت به برگشت چک های مذکور معامله انفساخ گردیده و خواهان مراتب را طی اظهارنامه ای به خوانده اعلام نموده است این داوری با عنایت به محتویات پرونده و ملاحظه مستندات ابرازی وکیل خواهان و مداخله در جامع اوراق و محتویات پرونده ختم دادرسی را اعلام و با تکیه بر شرف و وجدان و با استعانت از ذات اقدس احدیت به شرح ذیل مبادرت به صدور رای می نماید:
بسمه تعالی -رای داوری
در خصوص دعوی ..... فرزند ..... با وکالت ...... فرزند ...... بطرفیت آقای ..... فرزند ... بخواسته تایید انفساخ معامله موضوع قرارداد شماره ....... به لحاظ تخلف از شرط با لحاظ کلیه خسارات قانونی و هزینه های دادرسی،حق الزحمه داور و حق الوکاله وکیل:حسب دادخواست تقدیمی وکیل خواهان مشروح ادعای وی این است که خواهان یک قطعه زمین کشاورزی در روستای ......معروف و مشهور به ...... را طبق مبایعه نامه شماره ...... مورخه 16/10/1401 به مبلغ هشت میلیاردو هفتصدو پنجاه و یک میلیون و ششصد هزار ریال به خوانده محترم فروخته است همزمان با انعقاد قرارداد اولین چک به مبلغ 000/000/500ریال به شماره 328601 مورخه 30/11/1401 پرداخت شده است و مبلغ 000/000/750 ریال طی یک فقره چک به شماره 328605 مورخه 30/01/1402 و مبلغ 000/000/250/2 طی یک فقره چک دیگر به شماره 328603 مورخه 30/03/1402 و چک دیگر به مبلغ 000/000/250/2 به شماره 328604 مورخه 30/05/1402 و چک دیگر به مبلغ 000/000/500/2 به شماره 328606 مورخه 30/07/1402 به موکل صادر نموده است طبق توضیحات مبایعه نامه طرفین توافق و شرط نمودند که با پاس نشدن هر یک از چک ها و عمل ننمودن خریدار به هر یک از تعهدات خود قرارداد خود به خود باطل و سی درصد کل ثمن معامله به عنوان خسارت به فروشنده پرداخت گردد.ملاحظه می گردد که این توافق و شرط مصداق بارزی از شرط فاسخ بوده است که نتیجه اش در صورت تحقق ان شرط،انفساخ قهری و اتوماتیک وار مبایعه نامه می باشد بدون اینکه نیازی به اعلام و اعمال هر گونه اراده ای از جانب مشروط له در راستای انفساخ مبایعه نامه باشد .آنچه محرز و مسلم است به صرف عدم پرداخت چک مورخه 30/01/1402 به مبلغ 000/000/750 ریال اولین شرط فاسخ محقق گردیده است و از لحاظ تحقق انفساخ (انحلال قهری )دیگر عقد بیعی در عالم واقع وجود نداشته است یعنی اراده باطنی طرفین و جایگاه حقوقی که قانونگذار برای چنین شرطی معین و تعریف نموده است دقیقا شرط فاسخ منتهی به انفساخ می باشد و حتی عل الاصول نیازی به تایید آن توسط داوری نیز نبوده است بلکه با توجه به ایجاد اختلاف در وقوع یا عدم وقوع انفساخ میان طرفین،این داوری در مقام احراز وقوع یا عدم وقوع انفساخ تکلیف به رسیدگی را بر حسب درخواست وکیل خواهان کسب نموده است.با توجه به استفاده از لفظ هر یک از تعهدات و هر یک از چک ها ،کاملا محرز است که هر کدام از اقساط به تنهایی پرداخت نگردد شرط فاسخ محقق شده و از زمان عدم پرداخت مبایعه نامه بصورت خود بخود و قهری (کان لم یکن) منحل می گردد و صرف عدم پرداخت یکی از چک ها برای تحقق شرط فاسخ لازم و کافی بوده است نه همه آنها.به عبارتی خوانده در قبال ادعای وضع و تعیین شرط فاسخ در مبایعه نامه و اصل تحقق انفساخ ایرادی بعمل نیاورده است و ارسال اظهارنامه تحت عنوان لایحه از طرف خوانده در آن حد نبود که این داوری را اغنا نماید و با وصف محرز و مسلم بودن شرط فاسخ با توسل به اصل فقهی استصحاب،بقاء شرط فاسخ در نظر این داوری مفروض و ثابت است و قانونگذار نیز در ماده 198 قانون آیین دادرسی در امور مدنی چنین مقرر نموده است که در صورتی که حق یا دینی بر عهده کسی ثابت شد اصل بر بقای آن است مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.علاوه بر آن حسب اظهارنامه مورخه 12/02/1402 که توسط وکیل خواهان به خوانده محترم ارسال گردیده است صراحتا به لحاظ عدم پرداخت چک در موعد مقرر و عدم عمل نمودن به تعهدات مراتب منفسخ شده(انفساخ) مبایعه نامه متنازع فیه اشاره و اعلام شده است و برای پرداخت و استرداد آن میزان از ثمن پرداختی 30 درصد به عنوان خسارت به خوانده اعلام آمادگی شده است گرچه انفساخ مبایعه نامه نیازمند اعلام آن در قالب اراده ذینفع نبوده است لیکن ارسال اظهارنامه متضمن انفساخ تاکیدی بر وقوع انفساخ مبایعه نامه (بیع) و نیت و موضع خواهان از اول بر همین معنا و مفهوم بوده است.علهذا با توجه به جمیع جهات فوق الذکر به استناد با مفهوم مخالف ماده 219 و ماده 1257 قانون مدنی و مواد 198 و 519 از قانون آیین دادرسی مدنی دعوی مطروحه خواهان را وارد و ثابت تشخیص و مبادرت به صدور حکم به تایید انفساخ(بیع) مبایعه نامه شماره ..... مربوط به یک قطعه زمین کشاورزی در روستای ..... به شماره 15 اصلی بخش .... تبریزمشهور به ..... به انضمام هزینه دادرسی و حق الوکاله وکیل طبق تعرفه قانونی و حق الزحمه داوری به مبلغ 000/000/100 ریال با رعایت ماده 497 قانون آیین دادرسی مدنی در حق خواهان صادر و اعلام می نماید این رای با استناد به مواد 454 الی 503 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی و با رعایت مقررات یاد شده صادر گردیده و قطعی و لازم الاجرا است.برابر با ماده 488 قانون یاد شده محکوم علیه تا بیست روز بعد از ابلاغ رای می بایست نسبت به اجرای آن اقدام نماید و در صورت استنکاف ،دادگاه به درخواست ذینفع برگ اجرایی صادر و نسبت به اجرای رای اقدام خواهد نمود.
حسن بصیری هریس-داور محاکم حقوقی داگستری